Strona:PL C Dickens Wspólny przyjaciel.djvu/23

 — Jesteśmy wszyscy zaciekawieni — rzekł pan Weneering.
 — Bardzo zaciekawieni.
 — Skądże jest ten człowiek?
 Nie wiem — odparł Mortimer.
 — A więc to człowiek znikąd — zauważył pan Weneering.
 — Raczej człowiek skądś — poprawiła go jego żona.
 — Tak, tak, człowiek skądś — potwierdziły cztery tampony.
 — Słowo daję — rzekł leniwie Mortimer jestem w kłopocie, widząc oczy całej publiczności na siebie zwrócone. Będziecie państwo mieć żal do lady Tippins, skoro przekonacie się, jak mało interesującym jest ten człowiek skądś. Otóż przybył on z miejscowości, której imienia przypomnieć sobie nie mogę, wiem tylko, że tam wyrabiają wino przylądkowe.
 — Firma Day i Martins — zauważył Eugeniusz, wynurzając się znów z poza rękawów swej sąsiadki.
 — Ależ nie, tamci robią porter.
 Przy stole państwa Weneeringów panował wogóle zwyczaj nie zwracania żadnej uwagi na gospodarstwo; goście rozmawiali zwykle między sobą. I teraz więc Mortimer opowiadać zaczął, zwracając się specyalnie do Eugeniusza.
 — Mój człowiek skądś, jest synem okropnego łotra, który zrobił majątek na śmieciarstwie.
 — Był więc gałganiarzem?
 — Niezupełnie. Wywoził on śmiecie z miasta