Strona:PL C Dickens Wspólny przyjaciel.djvu/367

na dwór królewski. Bardzo ładne delikatne lalki.
 Fledgeby zrozumiał, a spostrzegłszy stojący obok Jenny mały koszyczek, zapytał podejrzliwie:
 — Czy i to kupiła u nas?
 — Kupiłam i zapłaciłam — odparła Jenny, patrząc mu śmiało w oczy.
 Ale on, niezaspokojony tą odpowiedzią, podniósł wieko koszyczka i grzebać zaczął w szmatkach, skrawkach wstążek i materyj.
 — Ile zapłaciła za to? — spytał Riaha.
 — Dwa szylingi w gotówce — stwierdziła mała robotnica.
 — Czy tyle naprawdę? — dodał Fledgeby, zwracając się do Riaha, a gdy otrzymał od niego potwierdzenie, zamknął koszyk, mówiąc:
 — Nieźle sprzedane, ale też i miarę dostałaś dobrą, panno, nie wiem, jak imię?
 — Powiedz pan miss Wren — poddała mu Jenny.
 — A ta panienka, czy także kupuje coś u nas? — spytał jeszcze Fledgeby, patrząc na Lizę.
 — Nie, panie — odparła Liza.
 Wtedy Jenny przerwała jej i mówić zaczęła z odcieniem egzaltacyi:
 — My jesteśmy bardzo wdzięczne, że wolno nam tu przychodzić, tu jest tak miło, tak cicho, tak spokojnie i tyle powietrza.
 — Spokój? powietrze? — rzekł Fledgeby, patrząc na okoliczne kominy.
 — A przytem tak wysoko, daleko do tych brudnych, ciasnych ulic. Obłoki płyną sobie cichuteńko, nie dbając o to, co się dzieje na ziemi. Tu