Strona:PL C Dickens Wspólny przyjaciel.djvu/598

 — O jakie 20 mil w górę rzeki.
 — A jak się nazywa?
 — Plash water.
 — Cobyście zrobili, gdybym wam dał 5 szylingów?
 — Wziąłbym je pewnikiem.
 — A więc macie — rzekł Bradley, wyciągając z kieszeni 2 korony i kładąc je na dłoni śluzarza. Riderhood zatrzymał się obok jakiejś bramy i podrzucał na dłoni pieniądze, które włożył następnie do kieszeni z przeciwnej strony od Bradleya, poczem spytał:
 — Na co te pieniądze?
 — Dla was.
 — A pewnie, że ich nie oddam, skoro mi je pan dał, ale co mam za to zrobić i czego pan chce odemnie?
 — Nie wiem — odparł Bradley z roztargnieniem — nie wiem, czy będę wogóle chciał czego od was.
 Riderhood spojrzał na niego podejrzliwie.
 — Nie lubicie, zdaje mi się, tego pana Wrayburne?
 — A więc to niby za to? — Zacny człowiek był już prawie trzeźwy.
 — Za to i jeszcze za co innego, jako zadatek na pewien interes.
 — Którego pan sam nie chce załatwić, który panu nie idzie. Niech się pan nie żali przedemną, bo widać odrazu, co gryzie was jakiś robak jak najzjadliwsza trucizna.
 — Mówiliście przed chwilą, że ten Wrayburn