Strona:PL Carroll - W zwierciadlanym domu.djvu/109

 – Siedem lat i sześć miesięcy.
 – Bardzo źle! – zawołał Wańka-Wstańka z triumfem. – Nie słyszałem, żebyś przedtem o tem mówiła.
 – Myślałam, że mnie pytasz: Ile mam lat? – wytłumaczyła Ala.
 – Gdybym miał ten zamiar, napewnobym cię wprost o to zapytał, – oburzył się Wańka- Wstańka.
 Ala nie chciała wywoływać dalszych argumentów, to też zamilkła.
 – Siedem lat i sześć miesięcy! – powtórzył Wańka-Wstańka.
 Ala nie chciała wywoływać dalszych argumentów, to też zamilkła.
 – Siedem lat i sześć miesięcy! – powtórzył Wańka-Wstańka w zamyśleniu. – Bardzo niewygodny wiek. Gdybyś mnie pytała o radę, powiedziałbym ci: „Pozostań przy siedmiu”... ale teraz już jest zapóźno.
 – Nigdy nie radzę się nikogo, jeżeli idzie o mój wiek, – zawołała Ala z godnością.
 – Takaś dumna? – zdziwił się Wańka-Wstańka.
 Ala jeszcze wyżej teraz podniosła głowę.
 – Bo przecież nikt nie może przyczynić się do tego, aby się miało więcej lub mniej lat.

103