Strona:PL Carroll - W zwierciadlanym domu.djvu/111

 – To jest właśnie krawat, moje dziecko, i do tego bardzo ładny, jak sama powiedziałaś. Jest to upominek od Białego Króla i Białej Królowej. Widzisz?
 – Naprawdę? – szepnęła Ala, zadowolona, że wreszcie wybrała odpowiedni temat do rozmowy.
 – Dostałem to, – ciągnął dalej Wańka-Wstańka w zamyśleniu, zakładając nogę na nogę i rozpościerając dłonie, – dostałem to jako prezent nieurodzinowy.
 – Przepraszam? – rzekła Ala z miną zdziwioną.
 – Nie jestem wcale obrażony, – mruknął Wańka-Wstańka.
 – Chciałam zapytać, co to jest prezent nieurodzinowy?
 – Jest to taki prezent, który otrzymujesz wówczas, gdy wcale niema twoich urodzin.
 Ala zamyśliła się na chwilę.
 – Prezenty urodzinowe lubię najbardziej, – oświadczyła wreszcie.
 – Sama nie wiesz, co mówisz! – zawołał Wańka-Wstańka. – Ile dni mamy w roku?
 – Trzysta sześćdziesiąt pięć, – odparła Ala.
 – A ile masz urodzin?
 – Jedne.

105