Ta strona została uwierzytelniona.
szachowych rozrzuconych na stoliku i znalazła wreszcie Czarną Królową. Wówczas przyklękła na dywaniku przed kominkiem i postawiła Królową przed czarnym kociakiem.
– Spójrz, Kiciu! – zawołała, klaszcząc w dłonie z radością. – Przyznaj się, że podczas snu byłeś zaklęty w tę figurkę!
(„Ale kociak wcale nie patrzył na mnie,” opowiadała później swej siostrze. „Odwrócił nawet głowę, udając, że figurki nie widzi. Widziałam jednak, że był trochę zawstydzony, więc domyśli-
177
