Strona:PL Chrzanowski Ignacy - Biernata z Lublina Ezop.djvu/190

Ta strona została przepisana.


Rzekł krogulec tymi słowy:
„Lepszyś ty mnie tu gotowy,        10
„Niżli ini, cn latają,
„Chocia więcej mięsa mają“.
Bo kto traci, co w ręku ma,
A niepewne rzeczy duma:
Takiemuć zmysłu nie zstawa,        15
Pewne za niepewne dawa.

Rimicius: D (53) De philomena at accipitre. [H 9 Ἀηδὼν ϰαὶ ίέραξ]. St (146) De licinia et accipitre. C (161) Slawijček a krahugec.

5. W kozdej rzeczy końca patrzaj.

Liszka z kozłem w jednej chwili
Przyszli k studni, aby pili;
A chciwie się tam wpuścili,
Występu nie upatrzyli.
Potym zasię gdy wen chcieli,        5
A żadnych stopniów nie mieli:
Zatroskał się kozieł ubogi,
Spuścił uszy, trząsnął rogi.
Liszka k niemu przemówila:
„Jużem drogę wymyśliła,        10
„Jako już stąd wynidziewa,
„Jeśli sobie pomożewa.
„Wespni się na swoje nogi,
„Stań prosto, ściągnąwszy rogi;
„A ja się tak wyprowadzę,        15
„Potym o tobie poradzę“.
On uczynił, co mu radzila:
Liszka po nim wyskoczyła