Strona:PL Chrzanowski Ignacy - Biernata z Lublina Ezop.djvu/220

Ta strona została przepisana.


Jeden mówił: „Ja go nie mam
„I o to Bogu przysięgam“!
Drugi sie też wymawiać jął        15
Przed Bogiem, „iżem go nie wziął“.
Rzekł im: „Prozno przysięgacie:
„Wy oba to mięso macie,
„I, aczkolwiek mnie zdradzicie,
„Wszak Boga nie omylicie“!        20
Łatwieć człowieka ułowić,
Kto jedno chce kogo zdradzić;
Bóg widzi serce kożdego,
Przed nim niemasz nic tajnego.

Rimicius: D (167) De adulescentibus duobus et coquo. [H 301 Νενίσϰοι ϰαὶ μάγειρος]. — FE (22) O dwu młodzieńcach. — C (169) Dwa mládency a ržeznijk. — Rej Figl. Co czapkę kramarzowi ukradł. — EW 85 Dwaj przyjaciele i kucharz.

36. O nieprzyjacielstwie.

Dwa, co sie nienawidzieli,
W jednejesta kodze siedzieli,
I kożdy na swym miejcu siadł,
Jeden naprzód, drugi nazad.
A gdy sie koga grążyła        5
A rychło utonąć miała,
On, co naprzód kogi siedział,
Żeglarza tako zopytał:
„Proszę cię, miły żeglarzu,
„Gdy kogi[1] toną na morzu,        10
„Na której lepiej być stronie?

  1. W pierwodruku: togi.