A oboje sam otrzymał.
Gdy sie tedy na cień rzucił,
Swe mięso w wodę upuścił; 10
A iż tako łakomy był,
Cień i mięso społem stracił.
Komu sie swe mało widzi,
Cudzego sie brać nie wstydzi;
Ale takie rychło spłynie, 15
Bo przy cudzym własne ginie.
Rimicius: D (177) De cane, carnes portante [H Κύων, ϰρέας φέρουσα]. Phaedrus I, 4 Canis, per flavium carnem ferens. St (85) De cane et trusto carnis. C (58) O psu a o kusu massa. — FE (2) O psie i o cieniu z mięsa. — Błażewski 10 Z wielkiej chmury mały deszcz. Pies z sztuką mięsa. - Niemirycz (12) Pies z sztuką mięsa (L Vl, 17 Le chien qui lâche sa proie pour courir après l'ombre). — Minasowicz (7) Chciwego swoja często chciwość oszukiwa. Pies, sztukę mięsa przez rzekę niosący. — Tenże (115) Pies z sztuką mięsa nad wodą. — BWF (21) Pies, przez rzekę z mięsem płynący. — EW 40 Pies i jego cień. - Jakubowski 124 Pies, co dla cienia puszcza, co uchwycił (L j. w.).
Lew, gdy żabę rzegocąc słyszał,
Wielkim ją źwierzęciem mnimał;
Chcąc pokusić męstwa swego,
Wrócił sie do głosu onego
I zastawił sie słuchając, 5
Aże uźrzał żabę łażąc:
Rozgniewał sie na żabę ubogą,
Rozdeptał ją swoją nogą,
Rzekąc: „Nic będziesz wołała,
