Strona:PL Chrzanowski Ignacy - Biernata z Lublina Ezop.djvu/240

Ta strona została przepisana.


„Powiesz mi nieco śmiesznego,
„A uIżysz mi bólu mego“.        20
Liszka rzekła barzo skromnie:
„Nie wiem, co za domniemanie we mnie;
„Trwożą mię barzo ty tropy;
„Wszystko k tobie idą stopy;
„Ci, co cię tam nawiedzają,        25
„Nie wiem kędy wychadzają;
„Boję się, bych nie zbłądziła”,
„Jeślibych tędy chodziła“.
Mądryć się przygód wiaruje,
Szkodę wszelką przedtym czuje;        30
Bo się swego sądu dzierży,
Nikomu łatwie nie wierzy.

Rimicius: D (177) De leone sene. [H 246 Λέων ϰαὶ άλώππηξ]. St (185) De leone et vulpibus. C (121) O starém lvu a o lissce. C (210) Lew a lisska. — FE (20) O lwie z liszką. — Błażewski 83 Ma strach oczy. Lew i liszka. — Potocki, Ogród I. 443 Epithalamium Jego Mci Panu Janowi z Lipia Lipskiemu. — Niemirycz (24 verso) Lew chory i liszka (L VI, 14 Le lion malade et Ie renard). — Minasowic (87) Lew, w siłach ustający, i liszka. — EW 62 Lew i liszka. — Jakubowski 100 Lew chory i liszka (L j. w.). — Mickiewicz (157) Król chory i lisy.

59. Trudno mędrca oszukać.

Byk na jednej łące chodził;
Tedy sie lew k niemu przygodził
A łagodnie z nim rozmawiał
I na wieczerzą go pozwał:
„Miły byku! Nie bądź wołem,
„Nie chciej gardzić moim stołem:        5