Strona:PL Chrzanowski Ignacy - Biernata z Lublina Ezop.djvu/268

Ta strona została przepisana.


Rimicius: D (193) De pastore et mari. [H 370 Ποιμὴν ϰαὶ ϑάλασσα]. C (179) Owčak a moře. — FE (62) O pasterzu żeglującym. — Rej Zw. IV, 52 Coś jest, to chciej być. — Jakubowski 110 Pasterz i morze (L IV, 2 Le berger et la mer). — Krasicki BN 1, 4 Pasterz i morze.

88. Dobrze radzi, kto ludzi nie wadzi.

Gruszka z jabłonią z rozmowy
Dojeżdżały na sie słowy:
Jedna drugiej urągała,
Iżby gorszy owoc miała.
Bez rzekł: „Nie chciejcie sie wadzić!“        5
I przystąpił, chcąc je zgodzić:
„Co się tako sromocicie,
„Nienawiść sobie czynicie?
„Która lepszy owoc dawa,
„Ogrodnik to rozeznawa;        10
„Aleć was obie miłuje
„I jednako opatruje“.
Często swary równi zgodzą,
Które wielcy z sobą płodzą;
Niemałoć i ów pomoże,        15
Który cię w zbytku wystrzeże.

Rimicius: D (193) De punica et malo arboribus. [H 385 Ῥοιὰ ϰαὶ μηλέα ϰαὶ βάτος]. C (179) Pomorančij a jablka.

89. Kto mniej ma, nawięcej się wydawa.

Kret, będąc ślep z przyrodzenia,
Nie ma słuchu ni woniania;
I, chcąc się niegdy postawić,
Przed swą matką, jął tak mówić: