Strona:PL Chrzanowski Ignacy - Biernata z Lublina Ezop.djvu/276

Ta strona została przepisana.


„Szkoda, iż leżysz w tym błocie,
„Boby godzien być we złocie;
„A byłby zasię cudniejszy,
„By cie nalazł kto godniejszy:        10
„W tobieć sie ja nic nie kocham,
„Iż z ciebie pożytku nie mam.
„Więcejci ziarna miłuję
„A też sie o nie pracuję;
„Ty tedy darmo tu leżysz,        15
„W niczym mi sie nie przygodzisz“.
Ten, kto sie w złości zwyczai,
Niecnoty swojej nie tai:
Bacząc cnoty, chcąc je tępi,
Z niecnoty sie radniej chełpi.        20

Romulus I, 1: Hervieux (II, 195) Gallus ad margaritam. D (1) De gallo gallinaceo. Phaedrus III, 12. Pullus ad margaritam. SL (80) De gallo et margarita. C (55) O kohautu a o perle. — FE (1) 0 kogucie. — Błażewski 73 Szkoda psu białego chleba. Kur i klejnot. — Potocki, Ogród IV, 451 Każda głowa ma swoję czapkę. — Niemirycz (25) Kur i perla (L l, 20 Le coq et la perle). — Minasowicz (37) Często najlepsze rzeczy bywają wzgardzone. — Jakubowski 20 Kogut i perła (L j. w).

98. Zły dobrego uczyni winnego.

Wilk wonczas, gdy dzień wielki,
Przyszedł pić wody do rzeki;
Tedyż sie też baran trafił,
A na dole przed wilkiem pił.
Uźrzawszy go, wilk jął załawiać        5
A z nim tako począł gadać:
„Baranie! czemu mię nie czcisz,