Strona:PL Chrzanowski Ignacy - Biernata z Lublina Ezop.djvu/279

Ta strona została przepisana.


Które pieniądze psu dała,
Na zimę goła ostała.
Częstokroć się to przygadza,        5[1]
Iż prostego chytry zdradza;
A źli sobie pomagają,
Z nieprawdy prawdę działają.

Romulus I, 4: Hervieux (II, 196) Ovis. canis, lupus, miivus et accipiter. — D (28) De cane et ove (Barlandus). Phaedrus I, 17 Ovis, canis et lupus. St (84) De cane et ove. C (57) O psu a o owcy. — FE (22) O owcy z psem.—Minasowicz (14) Za potwarzą potwarcy godna kara ściga. Owca, pies i wilk. — Tenże (75) Pies, owca, wilk, kaniuk i jastrząb.

100. W nierówniu towarzystwa niemasz.

Lew z bykiem, z kozłem, z baranem
Miałci się dzielić jeleniem,
Którego są ułowili,
Gdy na łowie społem byli.
Czterzy części udziałali,        5
Aby o nie los miotali,
Komu się co miało dostać,
By się nie trzeba kłopotać.
Więc Iew rzekł: „Ja pocześniejszy,
„Przeto mnie ma przyść dział pierwszy;        10
„I wtorąć sobie oddzielam,
„Iż nad was więcej mocy mam;
„Trzeciej żądam, abych ją miał,
„Boć-em więcej z was pracował;
„Czwartej jeśli mi nie dacie,        15
Z mej przyjażni nie nie macie“.
Oni k temu przyzwolili,
Lwowi wszytkiego dopuścili:

  1. Przypis własny Wikiźródeł Błąd w druku; powinno być – 25.