bus. C (61) O dwau psech. — Niemirycz (47) Dwie suce
(L II, 7 La lice et sa compagne). — Minasowicz (14) Złym niechaj wszelki przystęp będzie zagrodzony. Suka szczenna. — BWF (37) Suka ze szczeniętami. — BF 11 Suka z swojemi szczeniętami. — Jakubowski 29 Charcica i towarzyszka (L j. w.). — por. Niemcewicz III, 1 Kukawka.
Węża śnieg był wielki zastał,
Iż się do jamy nie schował;
I tak go zima zmorzyła,
Iż w nim ledwe dusza była.
Uźrzał człowiek, żal mu go był: 5
Wziąwszy węża, w zanadra włożył;
On, iże się nie mógł ruszać,
Jeszcze dobrze nie mógł kęsać.
Ale. kiedy więc roztajał,
Dopiero człowieka kąsał: 10
Miłosierdzia niewdzięczen był,
Swego dobrodzieja zabił.
Żadny złemu dobrze nie działaj,
Węża w zanadra nie sadzaj!
Bowiem zły złości nie traci, 15
Dobrodziejstwo jadem płaci.
Romulus I, 10: Hervieux (II, 199) Home et coluber. — D (4) De rustico et columbro. [H 97 Γεωργὸς ϰαὶ ὄφις]. Phaedrus IV, 17 Serpens misericordia nociva. St (90) De homine et serpente. C (62) O muži a o hadu. — FE (3) O chłopie i wężu. — Minasowicz (52) Kto złemu dobrze świadczy, tym gorszym go czyni. Człowiek i żmija. — Tenże (119) O żmii i oraczu. — Jakubowski 92 Wieśniak i wąż (L VI, 13 Le viliageois et le serpent). — Mickiewicz (156) Chłop i żmija.
