Czystych sutków[1] u niej nie ssiesz?
„Pódź ze mną, boć niedaleko,
„Pobieżywa sobie lekko:
„Dawno cię już tamo czeka, 15
„Po tobie jej tęsknica wielka“.
Baranek mu odpowiedział:
„Panie wilku! aby wiedział,
„Nie jestemci ja w mocy swej:
„Polecono mię kozie tej. 20
„Nie mogęć ja sam nic udziałać:
„Tego mię uczyła moja mać;
„Starszy o mnie niechaj radzą,
„Co mnie pożyteczno, oni wiedzą“.
Starszych kaźni nie opuszczaj, 20
Złej rady nigdy nie słuchaj!
Z tysiąca. ledwie wybierze,
Ktoby radził w prawej wierze.
Barlandus: D (28) De agna et Iupo. St (116) De agno et cane. C (78) 0 wlku a neb psu a o gehněti. — FE (23) O wilku z baranem, — EW 66 Baranek i wilk.
Łowiec mial charta rychłego,
Uganiał nim zająca każdego;
Póki jedno dobrze gonił,
Póty był swemu panu mił.
Aż na charta przyszla starość, 5
Stracił swoję pierwszą czerstwość;
Ale wżdy niebotak biegał,
- ↑ W pierwodruku: sukow.
