śliwiec. — BF 44 Stary pies. — EW 43 O psie starym, wzgardzonym od swego pana. — Krasicki B I, 17 Stary pies i stary sługa.
Koza, gdy precz wychodziła,
Koźlę w chlewie ostawiła,
Każąc,by nie wychadzało,
Nikomu nie otwarzało.
A owaciem wilk przydybał, 5
Dziurą w chlewie koźlę uźrzał;
Kozi sobie głos złagodził,
Aby tako koźlę zdradził.
I jął wielkim głosem wołać,
Każąc koźlęciu otwierać; 10
Koźlę więc dziurą poźrzało,
Wilka po skórze poznało,
Rzekąc: „Ba, już mię nie zdradzisz,
„Choć sobie tak głos łagodzisz:
„Radć-em matczyn głos usłyszał, 15
„Alem dziurą wilka poznał“.
Nie trzebaciem mowy patrzyć,
Ale dzieje mamy baczyć:
Sąć po głosie barankowie,
Ale po zębiech wilkowie. 20
Romulus II, 10: Hervieux (II, 208) Haedus et lupns. D (14) Do hoedo et lupo. St (121) De lupo et edo. C (80) O wlku a o kozlátku. — FE (12) O kozie i wilku. — Minasowicz (82) Koziołek i wilk. — EW 36 Koźlę i wilk. — Jakubowski 117 Wilk, koza i koźlątko (L IV, 31 Le loup, la chèvre et le chevreau).— Mickiewicz (155) Koza, kózka i wilk (L j. w.).
