Potym jej syn starszy skarżył: 5
„Matko! ktoś u nas silny był.
„Nas wszystkich barzo posłapał,
„Ażem ja ledwie żyw został“.
Żaba gniewem sie wielkim odęła,
Wspiąwszy sie na nogi, pytała: 10
„Jeślibych ja tylka była,
„Iżbych sie nad nim tego pomściła“?
Syn rzekł: „Matko, darmo sie dmiesz,
„Nigdy tak wielka nie będziesz“.
Ona więcej sie gniewała, 15
Tym sie barziej odymała.
A tak po trzecie działając,
Wielkości sie nadziewając,
Tako sie barzo nadęła,
Iż sie w poły przepuknęła. 20
Na więtszego sie nie gniewaj,
A na twoje sieły patrzaj!
Bo jeśli sie oń pokusisz,
Z swoją stratą rzecz upuścisz.
Romulus II, 21: Hervieux (II, 212) Rana rupta et bos. D (18) De rana et bove. [H 84 Βοῦς ϰαὶ φρῦνος]. Phaedrus I, 24 Rana rupta et bos. St (135) De rana et bove. C (89) O ziabě a o wolu. — FE (15) O żabie z wołem. — Błażewski 38 Mędrsze jajca, niż kokoszy. O żabie z synem. — Potocki Moralia (898). — Minasowicz (17) Nie kuś się w równy wchodzić paragon z ważnymi. Żaba rozpukniona i wół. — BWF (43) Żaba rozpukła. — EW 29 O żabie i wole. — Niemirycz (13 verso) Żaba i wół (L 1, 3 La grenouille qui vent se faire aussi grosse, que le boeuf). — Jakubowski 3 Żaba (L j. w.). — Górecki (I, 200) Żaba, co
chciała być równą wołowi. — Molski (II, 105) Żaba.
