i chłop. — Niemirycz (38) Koń i jeleń (L IV, 13 Le cheval s’étant voulu venger du cerf). — Minasowicz (44) Chciwy zemsty sam na się nieszczęście sprowadza. Koń i dzik. — Tenże (113) Koń i dzik. — BF 33 Koń i dzik. — Jakubowski 67 Koń, chcący się zemścić nad jeleniem (L j. w.).
Mysz wiele lat w pudle była,
Gdzież się była urodziła;
W swym ubóstwie dosyć miała,
Bo też dalej nie wiedziała.
Owaciem niegdy, igrając, 5
Po pudle sobie biegając,
Z przygody się wywaliła,
Na czysty kołacz trafiła.
Którego gdy się najadła,
Nie żal jej, iże upadła; 10
Bowiem ono wywalenie
Przywiodlo ją w dobre mienie,
I potym z sobą mówiła:
„Jakożem ja głupia była,
„W pudle się zawżdy chowając, 15
„Indzie szcześcia nie patrzając!“
Nie zawżdyć, gdzie się urodzi,
Tam się człowieku szczesno wodzi;
A mnodzy miedzy cudzemi,
Bywają pocześniejszemi. 20
Abstemius 1 De mura, in cista nato. — FE (105) O skrzynnej myszy.
Oracz, dawszy słuszne dary,
Prosił nabożnie Cerery:
