Strona:PL Chrzanowski Ignacy - Biernata z Lublina Ezop.djvu/327

Ta strona została przepisana.


„Tak, coby tu usłyszała,
„Wszytkoby wyświegotała”.        20
Bo królewscy tajemnicy
Mają być stateczni wszyscy,
By w nich nie był smysł niewieści,
Które rady noszą wieści.

Abstemius 26 De aquila et pica. — FE (112) O sroce z orłem.

139. Rozne mieszkanie przychodzi w nieznanie.

Słąka z swą matką gadała
I z radością powiadała,
Iż się z jaskółką złączyła,
W wieczną przyjaźń zaślubiła.
Matka rzekła: „Źle to działasz,        5
„Roznej przyjaźni nabywasz:
„Ty lubisz miesca chłodzące,
„Jaskółka zasię gorące“.
A gdzie rozne obyczaje,
Przyjaźń się tam nie nadaje,        10
Aniciem mogą z sobą być,
Którzy jednako nie chcą żyć.

Abstemius 27 De turdo, amicitiam cum hirundine ineunte. — FE (116) O jarząbku z jaskółką.

140. Kto dobrze broi, śmierci się nie boi.

Łabęć to ma z przyrodzenia,
Iż, gdy pozna czas zemrzenia,
Nigdy zasmucon nie bywa,
Ale słodko barzo śpiewa.