Aż więc na męstwo wspomianął, 5
Obrócił się k nim i stanął,
A swe też zęby ukazał,
Razy za razy oddawał.
Też więc psi, co go ścigali,
Stanąwszy, na się poglądali; 10
Z pokojem go opuścili
A do domu sie wrócili.
Stąd bojarzy by wzór brali,
Iżby głupie nie biegali;
Bowiem, którzy mężnie trwają, 15
Rzadko bitwę przegrawają.
Abstemius 32 De canibus urbanis, villaticum insequentibus. FE (118) O wiejskim psie z miejskim.
Ptacy wielcy i też mali
Niegdy sie wojskiem zebrali
A z źwierzęty walczyć chcieli,
Pokój im wypowiedzieli.
Więc źwierzęta, przestraszony, 5
Bojąc sie przeciwnej strony,
Przez swe posły ryb prosiły,
Aby im pomocny były.
I, dufając posileniu,
Miały sie ku odpieraniu, 10
Ale ja ryby omyliły,
Iż niegodne k temu były,
Rzekąc: „My walczyć bez wody
„Nie możemy oprócz szkody;
„Przetoż już o sobie radźcie, 15
