„Gdy mię tak rządnym ogląda?
„Z którąm gdy syny będę miał,
„Będę je w karności chował,
„Aby sie cnoty uczyli, 35
„Zawżdy mię posłuszni byli;
„A któryby słuchać nie chciał,
„Takobych mu tym kijem dał“.
A jakoż sie był zamierzył,
Nie bacząc, w banię uderzył; 40
Która sie wszystka spadała,
Miód mu na głowę wylała.
A tak z onego dostatku
Przyszedł ku szkodzie i smętku.
Więc, kiedy brodę ocierał, 45
Po ziemi skorupy zbierał,
Rzekł: „Toć-em ja szalony był,
„Żem tak prozne rzeczy myślił;
„Alem ci ja nie jedno sam
„I takich wiele błaznów znam, 50
„Którzy wysoką myśl mają
„A przeto swe utracają“.
Ioh. de Capua.: Hervieux (V, 259 sqq.). [De heremita et vase olei]. — Jabłonowski 62 Dziad i garnek miodu. Noli ante pugnam canere triumphum. — Kniaźnin II, 13 Wieśniaczka z mlekiem (L VII 10 La laitière et le pot-au-lait).
Chłop, niegdy na targ idąc
A pudło orzechów mając,
W lesie sobie odpoczywał,
