Strona:PL Chrzanowski Ignacy - Biernata z Lublina Ezop.djvu/378

Ta strona została przepisana.


Rzkomo im o to bakając,
Tak syna napominając;
A iżby lepiej zrozumiał,
Tą przypowieścią przymawiał:        10
„Był oracz czasu jednego,
„Mając wołu szalonego;
„A chcąc, by go dobrze zuczył,
„K starszemu go wołu złączył,
„Powiadając to staremu:        15
„Nie sil sie przeciw młodemu!
„Nie trzebać tobie pracować,
„Jedno temu ukazować,
„Jakoby w jarzmie[1] chodzić miał,
„Drugie potym uczyć umiał.        20
„A takoż onym sprzeżęnim,
„Częstym brózdy powtarzanim
„Młody nawykł u starego
„Słuchać otacza samego“.
Bo przyklad ojca mądrego        25
Czyni syna cnotliwego:
Dobrzeć dzieci pamiętają,
Co ich rodzicy działają.

Romulus III, 11: Hervieux (II, 218) Pater et filius saevus. Phaedrus Appendix 12 Pater families et Aesopus St (156) De patre et filio saevo. C (101) O otcy a nepodařilém synu.

181. Nie dbaj o to, czegoć widzieć nie dano.

Mysz w dom kowalski wbieżała,
Pożywienia tam szukała,

  1. W pierwodruku: w jarzynie.