A gdy go lekarz oglądał,
W jedzeniu mu obyczaj dał,
Aby jadł mięso naleksze,
Któreby mu było zdrowsze.
On rzekł: „Małpa jestci chutna, 45
„Podobnoć lekkie mięso ma“.
I zstało sie, jako lew chciał,
Żadny sie nie wymędrował.
Takoć źli panowie czynią:
I niewinnego obwinią, 50
A łatwie najdą przyczynę,
By z niego zjęli palerzynę.
Romulus III, 20: Hervieux (II, 223) Leo regnans; Pheodrus IV, 13 De leone regnante. St (169) De leonis fallaci conversatione. C (109) O lwu a o wopicy. — Jabłonowski 4 Dwór pański lwa (Ne quid nimis). — Minasowicz (86) Lew królujący. — Morawski (134) Dwór lwa.
Wilk niegdy k Rzymu sie śpieszył,
Azaby sie tam polepszył:
„Wżdy pokuszę tej świątości,
„Za pozbędę swoich złości“.
A liszka też tym umysłem 5
Tedy też szła w drogę ze psem,
Osła w towarzystwo mając,
O pokucie rozmawiając.
Owa się z wilkiem potkali
I tam sobie ręce dali; 10
Jeden drugiego przywitał,
Pytając, jakoby się miał:
