Strona:PL Chrzanowski Ignacy - Biernata z Lublina Ezop.djvu/393

Ta strona została przepisana.


Jego się działa wystrzegali.
Ludzie, kiedy to widzieli,
Na dziw się wszyscy zbieżeli,
Pytając, przecz to udziałał,        15
Iż tako owcę uwiązał,
On im rzekł: „Łatwia przyczyna,
„Iż mi była barzo winna:
„Pasterzomci owcą była,
„A wilcze skutki pełniła“.        20
Takieżci w Bożej owczarni
Są wilcy szarzy i czarni:
Wilczą sierść wełną przykryli,
Aby tak rychlej zdradzili.

Abstemius 76 De lupo, ovis pella induto, qui gregem devorabat. — FE (134) O wilku w owczej skórze. — Błażewski 42 Prawda zawsze na wierzchu. O wilku a owcach. — por. Jakubowski 45 Wilk w postawie pasterza. (L III, 3 Le loup devenu berger). — Anonim ZP (XII. część 2, 300) Wilk pasterz (L j. w.) — Ant. Baranowski ZP (XV część 1, 46) Wilk w pasterskim ubiorze (L j. w.).

191. Złodziej domowy nieprzyjaciel prawy.

Pasterz niegdy psa swego miał,
Którego doma uchował;
Potym mu owce polecił,
Aby ich zawżdy pilen był.
On, gdy tak za nimi chadzał,        5
Niegdy też więc owcę śniadał;
Pasterzowi się tak zdało,
Iżby stada ubywało.
Począł tedy owce liczyć,
Nie mógł mu się poczet trafić,        10