Strona:PL Chrzanowski Ignacy - Biernata z Lublina Ezop.djvu/411

Ta strona została przepisana.


„A barzo sobie przeciwną,        35
„Gdy chcesz gorącą i zimną.
„Darmoć tedy nasza przyjaźń,
„Aby potym nie przyszła waśń.
„Patrz sobie potym onego,
„Tak, jakoś sam, dwunastego“.        40
Mądryciem nie chroni tego,
Kto umysłu dwoistego;
Trudnoć sie ma kto z nim zgodzić,
Gdy nie umie prosto mówić.

Avianus 29 De viatore et Fauno: Hervieux, (III 280). D (67) De satyro et rustico, Aviani fabula, Erasmo interprete. H 64 Ἄνϑρωωπος ϰαὶ σάτυρος. C (205) Cžlowěk a diwij muž. — FE 45 O podróżnym i o Satyrze. — Rej Figl. Co dzikiego męża ułapił. — Błażewski 15 Co w sercu, to i w uściech. O Satyrze z wieśniakiem. — Potocki, Moralia (163). — Jabłonowski 70 Człowiek i Satyr. Ex eodem ore calidum et frigidum. — EW 17 Człowiek i Satyr. — Jakubowski 87 Satyr i podróżny (L V, 59 Le Satyra et le passant).

207. Na pysznego przypada co ciężkiego.

Jeden kupiec gdy z kupią jął,
Konia z osłem przy sobie miał,
Na osła był wiele włożył:
Potykał sie, ledwo ściężył.
A gdy sie barzo zmordował,        5
Już stękając, kania żądał:
„Jeśli mię chcez mieć żywego,
„Weźmi część brzemienia mego!“
Koń nic nie wziął, jeszcze się śmiał;
Osial więc zdechł i tam zostal.        10
Więc kupiec ony brzemiona