Ta strona została przepisana.
gdzieby ich kot nie mógl doleźć 40, 16 (quo catus ascendere non potest).
domniemanie — domysł 654; pycha 122, 17; 199, 18.
dosyć udziałać czemu 1673 (satisfacere).
dotrzeć; ale wzdyć nań dotrzeć nie śmiał (wilk na istryka) 164. 3 (invadere non audebat).
dowcipić się; aż się przyczyny dowcipił 198, 15.
dowieść czego — dokazać czego 1707.
dowinić się — zawinić; i kto się czego dowinił, ni żadnemu nie odpuścił (jastrząb ptakom) 111, 15.
dowora — dostęp, przystęp; by telko jadło widziała (liszka u żórawia), a dowory go nie miala 121, 26 (vulpeculae obsonium licuit videre et esurire, gustare non licuit); tamem całe sadło złokał, bom jego doworę miał 189, 36.
doźrzeć; starzec jeden, gdy był doźrzał 204, 1.
drać; nie dziwuje się siekierze, ize me ciało tako dzierze 85, 9 (non tantum de securi queror, quae hominum manibus me scindit); ludzkie strzechy dzierzesz, a kury im w nocy bierzesz (lis) 123, 3.
drapieżnica; miłośnice są drapieżnice (tytuł bajki 141).
drapieżyć; wilcy, kiedy psy potracili, wolno owce drapieżyli 2254 (lupi occisis canibus abaque difficultate oves perdiderunt); boć mi też żołd wypowiedziano i drapieżyć nam nie dano (mówi drab) 151, 8 (praedari).
drugdy — innym razem, nieraz 146, 17.
druzgać; liszka pudruzgała w wszystkich kości 3, 40.
drwoszczep 12, 3; 72, 1 (lignator).
drzażdże chrust; więc się gniazdo zapaliło, iż z suchego drzażdżu było 3, 34 (nidus, qui ex foeno ac materia exili aridaque confectus erat).
drzewiej — wcześniej 84, 23.
drzewina — drzewko 1759.
duma; podług swej dumy działał 1188.
dumać; Ezop, idąc, z sobą dumał 1249 (Aesopus secum fabulabatur); niepewne rzeczy dumać 4, 14.
dusić; prozno ty tę rzecz dusisz, ty mnie wolno puścić musisz 1998 (velis, vel nolis, me liberum facies).
