Strona:PL Chrzanowski Ignacy - Biernata z Lublina Ezop.djvu/423

Ta strona została przepisana.
pardo contendebat); tacyć są, co się gadają, tajemnic boskich badają 181, 13.
gadka 845 (philosophica quaestio).
galić; gdy zły kogo chwali, sobie gali (tytuł bajki 195) (fabula indicat multos mortales sub laudationis specie aliis perniciem machinari).
gamrat; osieł, jako głupi gamrat 172, 49; 179, 14.
gardy — wybredny; kto gardy, jada chleb twardy (tytuł bajki 150).
gardło; to nań wiemy do naszych gardł 76 (przysięgamy na gardła nasze, że on ...)
gąść 21, 12 (ad tibiam canere).
gębaty 416.
gędźcowy dom 14, 2 (domus citharoedi).
ględać — patrzeć, szukać; człowiek niegdy w lesie chodząc, pożywienia sobie ględąc 206, 2.
głaskać się; będziesz się tu z psicą głaskał 1135 (voca caniculam et illi blandiaris).
głobić się — troszczyć się; próżnoć sie o zgodę głobić, miedzy nama nie może być 78, 19 (frustra laboras, nam inter nas amicitia fore non potest).
głodać; a wszakoż zboża nie głodzę 2287 (nam nec spicas laedo).
głosem 1429 (alka voce).
gnąbić 135, 10.
godny 247 (aetate commodus).
godzić; Xantus, na Ezopa godząc, wezwał paniej tako rzekąc 1425 (Xanthus submissa voce inquit uxori); jedno umiej czasu godzić 20, 28.
gomoły — bezrogi 156.
gomon — hałas, wrzawa; od gomonu mało przestał 1471 (garrire desivit); żona rzadko bez gomona (tytuł bajki 196).
gomonić — hałasować 1479.
gorący; ono ugońcie zająca, barzoć smaczny za gorąca 194, 7 (za świeża).
gorszyć się; ale, im go więcej prosił (człowiek drzewianego