Strona:PL Chrzanowski Ignacy - Biernata z Lublina Ezop.djvu/431

Ta strona została przepisana.
nawała; mnogieć są morskie nawały 785 (permulti sunt impetus maris undarum).
nawiedzić; pan do folwarku nawiedził 26 (cum herus proficisceretur).
nawieść; nawiódł go na dobrą ścieźkę 132 (in viam stratam perduxit).
nawrócić się do domu 196, 14.
naznamionować 1952 (notare).
naźrzeć; (gospodarz) pilniejci swej rzeczy patrzy, do każdego kąta naźrzy 187, 30 (herus, qui est Argus).
nie; ale nic nie trudniejszego 789; nie nad mię szaleńszego 2441; gdzie rozumu nie, czas pomoże (tytuł bajki 20).
nieblizki; aż przeminął czas nieblizki 2405 (longo tempore post).
nieboszczyca 152, 27.
niebożec; tedy po tej szkodzie niebożec nabył zasię sobie owiec 87, 13.
niechać; niechać się sam wniść nie boi 696.
nieco cokolwiek passim.
nieczystota 205, 15.
niedbanie 110, 29.
niedośpieszen; terazci pan niedośpieszen 198, 11 (se non posse munc illi vacare).
nadworny 1403: 1406 (incurius).
niegdy, passim.
niegdzie 12, 6 (quoquo loco).
niejako 1213; 156, 4.
niekto — ktokolwiek,passim.
nieludzki; nieludzki uczynek działasz 648 (naturae requiem nun tribuis).
nielża 518; passim.
niezmiernie; Ezop niezmiernie garbaty 15.
niemić się — stawać się niemym: niemiłyć się też zmysłowie 204, 23 (cum oculos hebescere, auditum minni sensusque in dies deficere sentiebas).
nieomylny; 84, 36.
niepili — cudzy, obcy; chłop, nie rozmyślając tego, przecz wezwan od niepilego 1414 (rusticus, quamobrem ab ignoto vocaretur, minime quareus).