Ta strona została przepisana.
okromia 1876 (praeler).
omatać — oszukać 72, 20.
omiedzić kołacz 1483.
omierzić 171, 32.
omijać — tracić; aleciem ten twój uczynek omijasz prze swój pożytek 124, 22 (t. j. uczynek twój niema wartości moralnej, jako samolubny).
omowa; kto się niewiastam da rządzić, ten będzie miał wieczną o sobie umowę 95, 20.
omylić; mistrzu, coś uczynił, iżeś nas wczora omylił 1886 (heus, praeceptor, heri nobis nugas egisti); Boga nie omylili 36, 20 (res ista non latebit Deum); nie będziesz wołała, drugich głosem omylała (mówi lew do żaby) 57, 10 (nullum amplius, ut te respiciat, animal clamore movebis); passim.
omylić się; sługa się tobą omylił 187, 25 (t. j. sługa dał ci się oszukać).
opatrzyć — przewidzieć; jakożem ja barzo głupi był, iżem tego nie opatrzył 51, 12.
opatrzyć się; liszka wżdy się opatrzyła, tej chorobie nie wierzyła 58, 11 (vulpes leonis cognita arte...); nie możesz tu nie wychytrzyć, musisz się zinąd opatrzyć (mówi wilk do liszki) 177, 20.
opierać się; rybitwi sieć swą z wody prowadzili i barzo się opierali 25, 3 (nogami o ziemię).
opłynąć; z ciebie (rysia) sierść opłynie 24, 7.
oprawić; (termin prawny); co kto ma wziąć albo też dać, kupić albo i przedawać, którzy cześć, wiarę trzymają, językiem to oprawiają 1316 (item dare accipere, salutare, forum, mercatura, connubia lingua efficiuntur); ma to mój sąpierz oprawić 1732; szkody sobie oprawili 202, 11.
oprócz — bez, passim.
opuścić; — bez, król go łaskawie opuścił 2873 (Aesopus, visendi Graeciam cupidus, veniam a Lycurgu exoravit).
osłyszeć się; potym się też osłyszymy, a o sobie pomyślimy 127, 31.
osoczyć; aby mię ten nie osoczył 191 (ne hic me criminetur)
