Strona:PL Chrzanowski Ignacy - Biernata z Lublina Ezop.djvu/444

Ta strona została przepisana.
przezlisz — ogromnie, nad miarę; żaba w jednym błocie mieszkała a przezlisz barzo wołała 77, 2.
przód — wprzód 73, 18; 210, 22.
przybrać się; mam mieć goście przy wieczerzy, rządniej się k temu przybierzy 1352.
przyczyna; Xant tego już pilen był, jakoby go za przyczyną zbił 992 (Xanthus causam quaerens, quo illum iure caedere passet); hnet się przyczyny domyślił 999 (existimans id quod res erat); 1029; 188, 37.
przyczynić się, przyczyniać się; kazał się sługam przyczynić by mogli kota ułapić 2735 (iussit pueris suis, ut catum habere viderent); oracz jeden nierad orał, na zimę się nie przyczyniał 30, 2; aż się mrówka przyczyniła, łowca w nogę ukąsiła 67, 17; mrówka śrzód lata robiła, na zimę się przyczyniając 94, 3.
przydać się; nieco mu się złego przyda 1764 — (est augurium pessimum); przydało się dnia jednego 3, 9; passim.
przydybać; liszka ku wsi przydybała 135, 1.
przyglądać; miła pani, trochę przyglądaj 1807 (hera, cave amabo paululum); kijem go (osła) przyglądam 73, 16; poleć mi dzieci przyglądać 113, 11.
przygodzić się; więc się mu kapłan przygodził 115 (sacerdos Aesopum adiens); byk na jednej łące chodził, tedy się lew k niemu przygodził 59, 2 (leo, taurum soquens, cum prope accessit); owa się łowiec przygodził 66, 13 (auceps quidam advenit).
przyjachać 229.
przyjacielstwo 933.
przykazać się — polecić się: (sroka) ku orłowi przyleciała, aby mu się przykazała 138, 4.
przyłożyć się ani się też składaj z dworem, przyłożysz się zawżdy wołem 100, 24.
przyłudzić 172, 30.
przymawiać; starzec iżby lepiej (syn) zrozumiał, tą przypowieścią przymawiał 180, 10.
przypędzić; nikt cię k temu nie przypędzi 572 (nemo te cogit); ktoż mię był na to przypędził, iżem zdrajcy ła-