Strona:PL Chrzanowski Ignacy - Biernata z Lublina Ezop.djvu/465

Ta strona została przepisana.
zapytał — zapytać, passim.
zostać — opuścić; długa lew z pasterzem chodził i nigdziej go zostać nie chciał 175, 56.
zostawić; (Bóg żabom) bociana królem zostawił 26, 18 (hydram illis dedit in regem).
zrozumieć czemu 182, 9.
zrządzenie 2169 (fortuna).
zrządzić; Xant w tym wszytkim pubłądził, co wżdy Ezop dobrze zrządził 1332.
zrzezać miech 576 (dirumpere marsupium).
zsadniony grzbiet 75, 17.
zszczepać 15, 13 (excidere).
zuciekać 170, 44.
zuczyć 2708; 180, 13.
zumieć się — zdumieć się 330; czemu 1670; 97, 5.
zwalać — zrzucać z góry 2, 34.
zwieść; gdy tę rzecz tako zwiedli 65 (his inter se compositis).
zwięzać 1505.
zwlec; pan kazał, by go zwieczono 89 (iussus denudari).
zwłaszcza — z osobna 1923; 188, 12; 209, 14.
zwodnik oszust, rajfur; błaźni, kurwy i zwodnicy 205, 14.
zwoleństwo 2087 (libertas); passim.
zwolić się 2009; wszyscy się na to zwolili 2189 (ad unum sententiae Aesopi acclamarum); chcewa się na liszkę zwolić 84, 10 (iudicem eligamus); 157, 7.
zwonek 129, 14.
zwonić 129, 15.
zwyczaić się 2355; 2653.
źle mówić komu 1864 (maledicere).
żadać się — brzydzić się; przetoż sie mną nie żadaj 200, 37.
żadność 45, 6 (deformitas).
żadny 7 (deformis); passim.
żak 65 (scolaris).
żal uczynić komu 2756 (offendere); ale mi żal mi was tego 85, 13.
żałoba; gdzie były zmarłych żałoby 1920 (epitaphia); — skarga 137, 6; wielki płacz, ciężkie żałoby 178, 22.
żałować się czego — skarżyć się na co 3020.