Rzecze: „Najlepiej dzwonek kotowi u szyje
„Uwięzać jakikolwiek, bo, iż zdradą bije,
„Więc, gdy będzie miał dzwonek, łacniej mu się schronić,
„Już każdy może snadniej zdrowia swego bronić“.
Przypadli na to wszyscy, podoba się zdanie,
Jeden tylko rzekł: „Pytam, komu z was z to stanie
„Serca, aby kotowi dzwonek ten uwiązał?“
Umilkli wszyscy, jakby gęby im zawiązał.
Tak w radach pospolitych zda się mówić czasem
Jeden i coś do rzeczy, czego zaś niewczasem
Przypłaca nieostrożny. Nie mądrego słowa:
„Nie mnimniałem“, — rozmyślna ma być jego mowa.
Kot myszobój wszystkie szczury
Tak obrócił w konfitury
I tak całe zniosł ich plemię,
Jakby je zagrzebał w ziemię.
Mało co się w murach kryje,
Czwartym z intrat groszem żyje;
Myszoboja ta hołota
Za dyabla ma, nie za kota.
Więc raz ten kot zagorzały,
Gdy po dachach w ogniu cały
Szuka żony, tegoż czasu
Gdy zażywa z nią szabasu,
Pozostała szczurów rada
Kapitułę w kącie składa,
A w nagłej bardzo potrzebie,
Jakby kuta pozbyć z siebie;
Mąż roztropny, dziekan szczurzy,