Strona:PL Conan-Doyle - Tajemnica Baskerville'ów.djvu/027

 — Jest wysadzana dwoma rzędami wiązów i opasana żywopłotem, wysokości 12 stóp. Sama aleja ma 8 stóp szerokości.
 — Czy jest co pomiędzy żywopłotem a aleją?
 — Tak; po obu stronach biegnie trawnik, szerokości 6 stóp.
 — O ile zrozumiałem, jest wejście przez furtkę?
 — Tak; furtka prowadzi na łąkę.
 — Czy są inne wejścia?
 — Niema.
 — Tak, iż aby wkroczyć w Aleję Wiązów, trzeba wyjść z domu, lub iść przez łąkę?
 — Jest trzecie wejście przez altanę, na drugim końcu alei.
 — Czy sir Karol doszedł do tej altany?
 — Nie; znaleziono go o pięćdziesiąt łokci od niej.
 — A teraz, zechciej mi pan powiedzieć, doktorze Mortimer — będzie to szczegół ważny — czy ślady, któreś pan spostrzegł, pozostały na żwirze, czy na trawie?
 — Nie mogłem dojrzeć śladów na trawie.
 — Czy ślady były po tej samej stronie, co furtka?
 — Tak, po tej samej.
 — Bardzo mnie pan zaciekawia. Jeszcze jedno pytanie. Czy furtka była zamknięta?
 — Zamknięta na klucz i zaryglowana.
 — Jak jest wysoka?
 — Ma około 4-ch stóp.
 — A więc można ją łatwo przesadzić?
 — Tak.
 — A jakie ślady znalazłeś pan przy furtce?
 — Żadnych, któreby mogły zwrócić uwagę.
 — Czyżeś pan nie oglądał ziemi dokoła?
 — I owszem, oglądałem.