Strona:PL Conan-Doyle - Tajemnica Baskerville'ów.djvu/138

za te, których ty mi dostarczyłeś. Dama, uchodząca tutaj za miss Stapleton, jest wistocie jego żoną.
 — To niemożliwe! Czyżby on pozwalał sir Henrykowi starać się o własną żonę...
 — Co mu to szkodzi, że sir Henryk zakochał się? On ze swojej strony, jak to sam spostrzegłeś, dokładał wszelkich starań, aby sir Henryk nie objawiał i nie wynurzał swych uczuć... Powtarzam ci: ta piękna dama jest nie siostrą, lecz żoną Stapletona.
 — Więc czemuż ta komedya?
 — Stapleton przewidywał, że ona może mu oddać usługi w charakterze osoby wolnej.
 Wszystkie moje posądzenia ożyły. Ten człowiek chłodny, nieprzenikniony, do którego od pierwszej chwili wstręt uczułem, wydawał mi się teraz potworem o słodkim uśmiechu.
 — On, nie kto inny, jest naszym wrogiem; on nas śledził w Londynie!... — oświadczył Holmes.
 — A ostrzeżenie wyszło zapewne od niej?
 — Niewątpliwie — potwierdził mój przyjaciel.
 — Jakim sposobem dowiedziałeś się, że ta kobieta jest jego żoną? — spytałem.
 — Dzięki temu, że on sam wyjawił ci pewien szczegół ze swego życia; sądzę, że musiał żałować tej nieostrożności. Przy pierwszem z tobą spotkaniu mówił, że kierował kiedyś szkołą w północnej Anglii. Otóż niema nic łatwiejszego, jak wytropić nauczyciela. Istnieją agencye szkolne, za pomocą których można dowiedzieć się szczegółów z życia każdego nauczyciela, a tembardziej kierownika zakładu. Po krótkiem badaniu stwierdziłem, że jedna szkoła została zamknięta z powodu okropnych nadużyć. Nazwisko jej kierownika było inne; ten człowiek zniknął bez śladu. Rysopis