Strona:PL Conan-Doyle - Tajemnica Baskerville'ów.djvu/157

ktor Watson, uwiadomił mnie o treści swojej rozmowy z panią, wiem także to, coś pani zamilczała...
 — Cóżem zamilczała?
 — Wyznałaś pani, że sir Karol na jej prośbę miał znajdować się o dziesiątej przy furtce — wiemy, że o tej godzinie śmierć go spotkała. Nie wyjaśniłaś pani: jaki stosunek zachodzi pomiędzy tymi dwoma faktami.
 — Nie są w żadnym stosunku do siebie.
 — Byłby to dziwny zbieg okoliczności. Sądzę jednak, że zdołamy wykazać związek pomiędzy jednym faktem a drugim. Chcę być z panią zupełnie szczerym. Poczytujemy ten „wypadek” za morderstwo; podejrzanym jest nietylko przyjaciel pani, mr. Stapleton, lecz i jego żona...
 Mrs. Lyons zerwała się na równe nogi.
 — Jego żona?... — krzyknęła.
 — Tak. Rzecz wyszła na jaw. Osoba, która, dotychczas uchodziła za jego siostrę, jest właściwie jego żoną...
 Pani Lyons usiadła znowu, jej palce ścikały poręcz fotela z taką siłą, że aż paznogcie zbielały.
 — Jego żona! — szeptała. — Jego żona! Więc on jest żonaty!...
 Sherlock Holmes rozłożył ręce, jak gdyby chciał powiedzieć, że niema na to rady.
 — Chcę mieć dowód. Jeśli pan potrafisz stwierdzić te słowa faktami... — Nie dokończyła, głos zamarł w jej piersi.
 — Przybyłem, uzbrojony w dowody, wiedząc, że ich pani zażąda — oświadczył Holmes, wyjmując paczkę papierów z kieszeni. — Oto fotografia małżonków, zdjęta przed kilku laty w York. Zapisani są w księgach zakładu fotograficznego jako „państwo Vandeleur”, ale