Strona:PL Constant-Adolf.djvu/65

Ta strona została uwierzytelniona.
59
Adolf

fie, rzekła, ty łudzisz sam siebie; jesteś szlachetny, poświęcasz się bo mnie prześladują; wierzysz że to miłość, a to jedynie litość“. Czemu wyrzekła te nieszczęsne słowa? czemu odsłoniła mi tajemnicę, którą chciałam ukryć przed sobą? Siliłem się przekonać ją; udało mi się może; ale prawda przeniknęła mą duszę. Zapał opadł: byłem stanowczy w mem poświęceniu, ale nie czułem się już szczęśliwy; znowuż tkwiła we mnie myśl którą trzeba mi było ukrywać.