Strona:PL Cooper - Pionierowie.djvu/448

 Wszystko to było zupełnie wojenne; był to przykład jaki waleczny oficer winien był dawać żołnierzom. Lecz ten nieszczęśliwy krzyk właśnie zmienił postać rzeczy. Natty, który miał ciągle oczy zwrócone nieruchomie na drwala i sędziego pokoju, odwrócił się to usłyszawszy, i ujrzał swego towarzysza na ziemi, a Hollistera potrząsającego potężną szablą z miną tryumfu. Pierwszem poruszeniem jego było oprzeć swą fuzya o ramię, i przez chwilę życie weterana wisiało na nici bardzo wątłej. Lecz Natty wstydziłby się dać ognia do tak pewnego celu, strzelając w nieprzyjaciela; wziąwszy przeto za rurę fuzji tak potężnie ugodził kolbą nieco niżej grzbietu mężnego Hollistera, iż ten daleko prędzej musiał przeskoczyć przez palissadę cofając się, niżeli tam wstępując.
 Miejsce, gdzie padł kapitan, tak było śliskie i pochyłość tak spadzista, iż nie prędzej zatrzymał się w spadaniu aż u stóp góry, u której małżonka jego przyjęła go w swe objęcia. Mistress Hollister tylko co przybyła z miasteczka ze dwadzieściorgiem dzieci, ciekawych widzieć co się działo na górze, trzymała ona jedną ręką kij zastępujący miejsce trzciny, na drugiem zaś ramieniu miała wielki wór próżny. Pierwszem uczuciem jakiego doznała, było oburzenie.
 — Co! sierżancie! — zawołała — tyż to pierzchasz przed nieprzyjaciółmi i jeszcze przed takimi nieprzyjaciółmi? Ja, com tu idąc opowiadała tym dziatkom dzieje oblężenia Yorku i pełen chwały przypadek, przez który ty zostałeś raniony uderzeniem kopyta konia, przybywam tu, by widzieć uciekającego ciebie za pierwszym wystrzałem! Ha! ha! mogę rzucić mój worek. Jeśli będzie zdobycz do zbierania, nie twoja to żona będzie miała do tego prawo. Mówią jednak, że ta pieczara napełniona złotem i srebrem. Niech mi Bóg odpuści, że myślę o takich próżnościach! Lecz mam za sobą powagę Pisma, by utrzymywać, iż po bitwie łupy należą do zwycięzcy.
 — Uciekającego! mnie ukiekającego! — zawołał weteran. — Lecz gdzież są moi grenadyerowie?