Strona:PL Cooper - Pionierowie.djvu/473

tylko dobre jest dla uczonych. Nie mógłbym nawet użyć tego do zrobienia kłaku, ponieważ skóry na to używam. Nie, nie, zachowajcie to; na niczem mi nie zbywa, ponieważ przed wyjazdem Francuza podarowaliście mi wszystek proch dobry, pozostały w jego sklepie, a powiadają, iż się znajduje ołów w kraju do którego zmierzam. Mistress Effingham dozwól starcowi ucałować waszą rękę i niech wszystkie błogosławieństwa niebios staną się waszym udziałem.
 — Błagam cię raz jeszcze Natty — zawołała Elżbieta — nie opuszczaj nas! Nie zostawiaj mię w okropnej niespokojności o człowieka, który mi dwakroć życie ratował. Sny straszliwe przedstawiać mnie będą ciebie umierającego z potrzeby, ze starości i nędzy, w pośród dzikich zwierząt, od jakich mię ocaliłeś i od których obronić się może już więcej nie będziesz miał siły. Pozostań z nami, zaklinam ciebie, zrób to przynajmniej dla nas, jeżeli nie dla siebie samego!
 — Takie myśli i takie sny nie długo was dręczyć będą — rzekł stary strzelec tonem uroczystym — dobroć Boga nie dopuści tego. Połóżcie w nim nadzieję, a jeśli przypominasz kiedykolwiek panterę, niech to będzie powodem do złożenia dziękczynień nie mnie, lecz temu, który skierował me kroki dla wybawienia was od niej. Proszę Boga by miał pieczę o was, tego Boga który czuwa równie nad wytrzebionemi miejscami, jak i nad lasami; niech on was błogosławi jak to wszystko co do was należy, aż do owego wielkiego dnia, w którym nastanie sąd tak na skóry białe jak na czerwone, w którym prawem będzie sprawiedliwość nie zaś potęga.
 Elżbieta podniosła głowę i zbliżyła do niego lice blade 1 łzami zroszone. On zdjął czapkę i dotknął się jej twarzy z poszanowaniem usty swemi. Effingham ścisnął mu rękę z konwulsyjnem poruszeniem, nie mogąc ani słowa przemówić. Stary strzelec natenczas poprawił swój pas i rzemyki przywiązujące tłomok do ramion, przygotował się do oddalenia, lecz z jakąś opieszałością pokazującą ile to rozłączenie się go kosztowało. Raz lub dwakroć jeszcze pró-