Strona:PL Curwood - Kazan.djvu/221

jeszcze musimy czekać aż przyjdzie do formy?
 Sandy namyślał się chwilę.
 — Tydzień... Przed tygodniem nie odzyska pełnej swej wagi.
 Tamten kiwnął głową na znak zgody:
 — A więc od dziś za tydzień, wieczorem.
 I dodał jeszcze:
 — Pięćdziesiąt procent mojej części, że mój duńczyk pobije twego zapaśnika.
 Sandy Mac Trigger popatrzał przeciągle na Kazana.
 — Trzymam cię za słowo, — odrzekł wreszcie.
 I ściskając nieznajomego za rękę, dodał jeszcze:
 — Nie przypuszczam, żeby w całej tej krainie, stad aż do Yukonu znalazł się choćby jeden pies, coby był w stanie pobić tego mieszańca psa z wilkiem.
 A właśnie pora była odpowiednia do tego rodzaju zabaw w Red Gold City. Mieszkańcy tej osady mieli coprawda rozrywki w postaci szulerki albo jakichś sprzeczek, wybuchających od czasu do czasu, wreszcie upijali się przy każdej sposobności. Ale obecność królewskiej policji nakładała im pewne wędzidła. W porównaniu też z życiem w okolicach Klondyke, o setki mil bardziej na północ, tu, w Red Gold City było nudno i ponuro.
 Zapowiedź więc walki psów, jaką organizowali Sandy Mac Trigger i właściciel baru, Jan Harker, przyjęto głośnemi oklaskami. Wieść o tem rozniosła się pantoflową pocztą o dwadzieścia mil dokoła i wzbudziła niezmierne zaciekawienie.
 Przez cały tydzień przed spotkaniem oba psy, Kazan i wielki dog duński, wystawione były na widok publiczny w izbie poza szynkownią w mocnych, umyślnie zbitych drewnianych klatkach.
 Pies Harkera był mieszańcem wielkiego doga duńskiego z kundlem. Urodził się w Northlandzie, nosił uprząż i chodził w zaprzęgu w sankach.