Strona:PL Cwiklinski Padwa i Polska.djvu/24

wem, piękną cycerońską łaciną na słuchaczów, zbierających się tłumnie obok jego katedry, podniecał ich zapał dla starożytności i dla kultury, którą ona obudziła w społeczeństwie. Przyjaciel Polaków, wywarł on wpływ doniosły na wielu późniejszych statystów naszych, czyniąc z nich stylistów dobrych; pogłębił wykształcenie, podniósł talent formalny Klemensa Janickiego, będąc zarazem jego opiekunem, dobrodziejem. Za jego głównie staraniem otrzymał młody Wielkopolanin w r. 1540 od hrabiego palatyńskiego Marcantonio Contarini wawrzyn doktorski i wieniec poetycki.
 Dwaj następcy Bonamicusa, powyżej już wymienieni Franciszek Robortello i Karol Sigonio, byli przedstawicielami humanizmu uczonego i w dziejach filologji staroklasycznej pamięć sobie trwałą zapewnili: Robortello, przedewszystkiem hellenista, jako wydawca Eschila tragedyj, Longinusa pisma O wzniosłości, i Arystotelesowej poetyki; Sigonio, przewyższający go znacznie wiedzą i talentem, jako antykwarjusz o szerokim poglądzie, mający w opracowaniu specjalnych zagadnień z prawa publicznego rzymskiego zawsze całość na oku, pierwszy wydawca odnalezionych w latach 1546—47 fastów konsularnych, zbieracz fragmentów cycerońskich, historyk Italii. Obaj jako nauczyciele w różnych włoskich szkołach, Robortello przedewszystkiem w Padwie (1552 do 1567, z przerwą dwóch lat 1559—1561), Sigonio w Wenecji i Bolonji, w Padwie zaś tylko przez cztery lata (1559—1563) z wielkiem powodzeniem działali. Wytworzyła się wówczas w Padwie i pobliskiej Wenecji atmosfera wielce studjom klasycznym sprzy-