Strona:PL Cwiklinski Padwa i Polska.djvu/37

traktaty na podstawie wykładów profesorskich, tudzież Anzelm Ephorinus, lekarz i humanista, możny i wpływowy obywatel krakowski, spowinowacony z Bonerami i Fogelwederami. Uczył i doktoryzował się tamże wzięty lekarz krakowski Stanisław Rożanka (Rosarius). Podkanclerzy Uniwersytetu zamojskiego Jan Ursinus, filolog i gramatyk z zawodu, przybył w r. 1599 do Padwy i tamże przez lat pięć studjom medycznym się poświęcał. Znacznie rychlej studjował tamże Ślązak Adam Schroeter, poeta laureatus, który około r. 1556 do Polski się przeniósł, z różnymi mecenasami nauk wszedł w bliższe stosunki, mianowicie zaś przez dłuższy czas na dworze Wojciecha Łaskiego, syna Hieronima, przebywał; między medykami wymienić go można dla tego, że prócz różnych łacińskich wierszy i dłuższego poematu O żupach wielickich, wydał łacińskie przekłady dwóch dzieł Teofrasta Paracelsusa. Także drugi Ślązak, Andrzej Schoneus, przez czas niejaki w Padwie do nauki medycyny się przykładał; zasłużył się on następnie jako profesor i rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego.
 Silny a dodatni wpływ Padwy ujawnił się wreszcie w zakresie botaniki, tak ściśle wówczas związanej z medycyną. Bonafidesa uczniami byli doktor Szymon z Łowicza, który kilka prac ogłosił, między niemi Enchiridion medicinae i dr. Marcin z Urzędowa, kanonik sandomirski, a przy końcu życia administrator biskupstwa przemyskiego, autor dzieła: Herbarz czyli o przyrodzeniu ziół i drzew rozmaitych. Ze szkoły Faloppiusa wyszedł wymieniony już Guilandinus, a tegoż uczniem był Szymon Syreński, profesor medycyny w Krakowie, autor Zielnika.