znaczenia w społeczeństwie lub nauce, jako to: Aleksander i Jerzy Korybut Wiśniowieccy, Aleksander i Konstanty na Ostrogu książęta Zasławscy, Adam Żółkiewski, Stanisław Poniatowski, Kasper i Maksymiljan Działyńscy, Jan i Bolesław Leszczyńscy, biskup Mikołaj Pac, Piotr Kochanowski, Jan Brożek, Szymon Starowolski, Jędrzej Wolfowicz i Mikołaj Boym ze Lwowa i inni. Może nie od rzeczy będzie zwrócić uwagę i na to, że do tejże księgi polskiej wpisali się również jako przejezdni ruski władyka Cyryl Terlecki, Jeremonach Jezechiel Kurcewicz, tudzież Mikołaj Torosiewicz, arcybiskup nacji ormiańskiej.
Że Jan Sobieski był uczniem padewskim, za legendę uważać trzeba, aczkolwiek na placu Prato della Valle Stanisław August wystawił i temu i drugiemu wielkiemu poprzednikowi swemu, Stefanowi Batoremu, posągi w szeregu posągów sławnych mężów, mających styczność z Padwą. Jan Sobieski, który się zapisał na Uniwersytet w r. 1625, był stryjem króla Jana, urodzonego w r. 1620. Również i Batory na Uniwersytet padewski nie uczęszczał. Natomiast znajdują się w albumie pod r. 1641 i 1694 dwa inne nazwiska, które w stokilkadziesiąt lat później przyozdobić się miały nieśmiertelną sławą: Piotra Dionizego Kościuszki i Dawida Mickiewicza, dworzanina, towarzyszącego ks. Józefowi Czartoryskiemu w podróży do Paryża.
Było zwyczajem w Uniwersytetach włoskich, że pamięć dygnitarzy zasłużonych utrwalano w napisach i herbach, wyrobionych pędzlem i rzeźbą na ścianach i sklepieniach sal i krużganków. W padewskim gmachu del Bò,
Strona:PL Cwiklinski Padwa i Polska.djvu/40
Ta strona została uwierzytelniona.