Wikiźródła

Strona:PL Cwiklinski Zagadnienia Tukidydesowe.djvu/9

Ta strona została uwierzytelniona.

szych decenniach wieku bieżącego wzrosła pokaźnie literatura, dotycząca kwestii, która nas zajmuje, zabierali głos wybitni filologowie. Według starszeństw a pierwsze miejsce należałoby się Adolfowi Kirchhoffowi, znakomitemu helleniście i epigrafikowi; wszakże odnośna jego książka — zbiór rozpraw — wydana w r. 1885 wynikła ze studiów nad dokumentami, umieszczonymi w dziele Tukidydesa i nie znalazła w świecie naukowym tego rozgłosu, jakiego by spodziewać się należało[1].

 Najwięcej rozpraw o specjalnych aporiach wydał począwszy od r. 1877 Wilamowitz-Möllendorff, i przyczynił się zarówno erudycją jak pomysłowością i zapałem w wysokim stopniu także do rozwinięcia teorii analitycznej[2]. On to wyraził się o Ullrichu, że „primus in Thucydide sapere ausus est“. Obszerne studium, poświęcone dziełu Tukidydesa w ogóle ogłosił w r. 1919 Edward Schwartz[3]; uczynił on niezaprzeczenie wiele trafnych spostrzeżeń i wywarł duży wpływ na badaczy, lecz różne jego wywody i kombinacje są zbyt śmiałe. Również w r. 1919 i w r. następnym pojawiły się dwie rozprawy prof. Pohlenza[4], który bystro wyjaśnia niektóre zawiłe kwestie. Wreszcie przy końcu ubiegłego dziesięciolecia, w roku 1929, zapisać należy drobną rozmiarami, ale cenną rozprawę Wolfganga Schadewaldta[5]; sprawił on tą publikacją duże wrażenie w świecie naukowym, wywodząc z ewolucji duchowej autora ewolucję jego dzieła. Możnaby nadto przytoczyć pokaźny zbiór prac innych specjalistów niemieckich; Niemcy bowiem prawie wyłącznie uprawiają studia na tym polu. Z Anglików zasługuje na wymienienie Grundy, który jest autorem obszernego studium o starożytnym mistrzu[6]. Będąc przede wszystkim historykiem, lepiej się Grundy wywiązał

  1. ↑ Kirchhoff A., Thukydides u. sein Urkundenmaterial, Berlin 1895.
  2. ↑ Wilamowitz, Thukydideslegende, Hermes XII; Curae Thucydideae, Index Schol. Gotting., sem . aest. 1885; Thukydideische Daten, Hermes XX; nadto rozpr. i artyk. w czasop. Hermes XXXV, XXXVII, XLIII; Berliner Stgsber. 1915, 1919; Plato II, str. 12—14.
  3. ↑ Schwartz, Über d. I B. des Thukyd., Rhein. Mus. XLI; das Geschichtswerk d. Thukyd. Bonn 1919.
  4. ↑ Pohlenz, Thukydidesstudien. t. I, II, III. Nachrichten der Kgl. Ges. d. Wiß, in Göttingen 1914, 1920.
  5. ↑ Schadewaldt, Die Geschichtschreibung d. Thukydides. Ein Versuch. Berlin 1929.
  6. ↑ Grundy, Thucydides and the history of his age. London 1911.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:PL_Cwiklinski_Zagadnienia_Tukidydesowe.djvu/9&oldid=2792579”