Strona:PL Czech - Wycieczki pana Brouczka.djvu/222

piątéj klepki. Teraz, albo trzeba Janka gdzieś szukać po całym domu, albo tu czekać, aż raczy dowiedziéć się do mnie.
 Z niechęcią odłożył cygaro i zaczął znowu przerzucać staroświecki ubiór. Wtém wszedł gospodarz domu z uśmiechem na twarzy, ale naraz zatrzymał się ze zdziwieniem, patrząc na kłęby dymu napełniające izbę.
 — Co ty robisz? — zapytał. Po co kadzisz w pokoju takim wstrętnym zapachem?
 — No, przecież za kilka krajcarów nie dostaniesz z kasy państwowéj kadzidła.
 Domszyk, rozglądając się po izbie napełnionéj dymem, spostrzegł leżące na oknie wyjęte z kieszeni przedmioty.
 — Patrzcie, co za dziwne rzeczy masz tu z sobą! — zawołał i zaczął je przeglądać.
 Sakiewkę pominął, na klucz spojrzał tylko, ale scyzoryk rozpatrywał dokładnie, otwierając każdy z nożyków po kolei.
 — No, to dopiero oryginalna i pomysłowa rzecz — zaczął — trzy noże w jednéj obsadce, do któréj mogą być schowane; a jakie to wszystko delikatne i piękne. Jak widzę, nożownicy cudzoziemscy są o wiele bieglejsi od naszych; nasi nie potrafiliby zrobić nic podobnego.
 Następnie wziął zegarek z łańcuszkiem i przypatrywał mu się z wielką bacznością.
 — Co to jest? — zapytał nakoniec.
 — Przecież widzisz, że zegarek.
 — Zegarek? Zegarek?