Strona:PL Czerwony Kapturek i inne bajki.djvu/32

 — Słowik cesarza Japonji, jest niczem w porównaniu ze słowikiem cesarza Chin.
 — To coś niesłychanie pięknego! — powiedzieli wszyscy, a ten który przyniósł sztucznego słowika, otrzymał natychmiast tytuł cesarskiego honorowego dostawcy słowików.
 — Muszą zaśpiewać razem! — zawołano. — Cóż to będzie za duet!
 Śpiewali razem, ale poszło nieszczególnie, bo słowik żywy śpiewał po swojemu, a sztuczny wedle obrotu walców i kółek.
 — To nie jest wina mojego słowika! — twierdził wynalazca-kapelmistrz. — Jest on nieomylny co do taktu i śpiewu wedle zasad mej własnej szkoły.
 Teraz śpiewał już tylko sam sztuczny słowik. Uzyskał w śpiewie powodzenie równe żywemu, a przytem podobał się lepiej, gdyż połyskiwał od bransolet, łancuszków i szpilek drogocennych.
 Trzydzieścitrzy razy śpiewał ten sam utwór bez znużenia. Słuchacze radziby