Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No133 part09.png

pół głosem. Nie potrzebujemy się już niczego obawiać... i możemy zacząć działać.
 — A czy potrafisz rozpoznać się w tym labiryncie? — zapytał doktor...
 — O! posiadam ja świetny zmysł topograficzny... odpowiedział Pascal. Chodź za mną, tylko o ile możności po cichu, bo nuż przypadkiem czuwa jeszcze stróż jaki...
 Szedł przez kilka minut prosto, potem skręcił na prawo, potem znowu na lewo i bez najmniejszej trudności dostał się do alei głównej, przy której stał pomnik rodziny Thonnerieux.
 — Zbliżamy się... mruknął do ucha Jakóbowi. — Za chwilę będziemy przy grobie.
 Rzeczywiście, niezadługo zatrzymali się na prost wspaniałego pomnika.
 — To tu... rzekł wskazując ręką na grobowiec — a obejrzawszy się na wszystkie strony dodał: Teraz potrzeba otworzyć... spodziewam się, że to nie potrwa długo.
 Wyciągnął z kieszeni pęk kluczy i zaczął jeden po drugim dobierać do zamku. Żaden nie pasował.
 — Na nic się nie zdały! — powiedział zniecierpliwiony. Muszę użyć wytrychów.
 Z wytrychem łatwiej poszło, bo nie-