Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No138 part13.png

trzebne w poszukiwaniach, jakie pan będziesz robił, nominacyę na pod inspektora bibliotek krajowych, a nominacyę taką będziesz pan mógł pokazać przecie synowi...
 — O! panie... wykrzyknął Rajmund.. z całej duszy dziękuję za tę łaskę prawdziwą..
 — Powtarzam panu, że jestem ojcem, i nie obca mi jest miłość ojcowska.
 Tu naczelnik podał rękę swojemu podwładnemu, a ten ją z uczuciem uścisnął.
 — Teraz niech pan naczelnik raczy mnie łaskawie objaśnić, czego żąda odemnie?...
 — Polecam panu sprawę nadzwyczaj ważną, sprawę, która też nadzwyczajnego wymaga taktu. — Nie idzie tu ani o krew przelaną, ani o jednę z tych okropnych zbrodni, które od kilku lat rozmnażają się coraz więcej, ale o sprawę nie mniej ważną z innego punktu widzenia. Złoczyńcy nie czepiają się tą razą osób prywatnych, ale najcenniejszych bogactw Paryża i kilku większych miast prowincyonalnych...
 Rajmund Fromental zdawał się bardzo być zaintrygowanym.
 — Idzie zapewne — o kradzieże popełnione po kościołach?...
 Nie.