Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No139 part08.png

 — Nie obawiaj się Magdaleno... powiedział miejsce wygnania nie będzie oddalone, Paweł je sam wybierze...
 — A no tak, to dobrze...
 — Teraz kiedyśmy się już porozumieli, pójdę schować moje papiery.
 — Dobrze — ale niech się pan spieszy, bo ja już podaję obiad...
 — Jak waza będzie na stole, przyjdź i zastukaj do drzwi...
 Rajmund opuścił przedpokój, w którym miała miejsce rozmowa powyżej opisana.
 Magdalena powróciła do kuchni, szepcąc przez drogę:
 — Biedny, poczciwy mój pan, kiedyż się skończy ta jego męczarnia... na którą nie zasłużył wcale.
 Gabinet Fromentala, był równie jak całe mieszkanie urządzony bardzo skromnie.
 Stało w nim łóżko z czarnego drzewa, po za czerwonemi firankami, dobrze już spłowiałemi, stała szafa, kilka foteli, wielka skrzynia, parę drobnych sprzętów i duże szerokie biurko.
 Na biurku był kałamarz, pióra, ołówki, kilka liber papieru, koperty, ale ani jednego zapisanego kawałka.
 Rajmund strzegł się tego zabobonnie.
 Gdyby parę słów jakich popadło pod