Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No140 part10.png

 I palcem wskazywał na nicianą tasiemkę.
 Zbliżył się prokurator rzeczpospolitej, pochylił i twarz jego odbiła zdziwienie i oburzenie.
 — Miałem więc racyę przestrzegając przepisów prawa, zawołał: Pieczęcie Zostały naruszone!...
 Sędzia pokoju i notaryusz, aż pobledli, tak zostali przerażeni.
 Jerome trząsł się jak w febrze.
 — Naruszone!— powtórzył. — Pieczęcie naruszone?
 To niepodobna! niepodobna! niepodobna!...
 — A jednakże to tak jest mój panie... odrzekł surowym tonem urzędnik... Dosyć spojrzeć, ażeby się o tem przekonać...
 Kamerdyner pomimo wieku przyskoczył do szafki i zaczął jej się przyglądać...
 — O! Boże! — szeptał cofając się jak Oszalały. Boże mój, to prawda!... najzupełniejsza prawda!..
 — Sędzia pokoju i notaryusz sprawdzali jedne po drugiej naruszone pieczęcie.
 — Myślę żeś pan przekonany — odezwał się prokurator do starego służącego, który drżał jak liść i nie mógł odpowiedzieć.