Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No143 part15.png

 — Nie, nie samę jednę... Zamówię dzisiaj jaką wieśniaczkę z sąsiedztwa, żeby ci usługiwała, chyba że ci się to nie podoba...
 — Kochany doktorze — odrzekła młoda kobieta — wszystko co tobie to i mnie się podoba. Zostanę tu i będę czekać dopóki mnie nie zawezwiesz.
 — Nie będziesz się bała sama w tym dużym domu?...
 — O! nie!... — Czego bym się bać miała, któżby mi mógł zrobić co złego?...
 — Samotność twoja nie będzie zresztą zupełną — będę tu często przyjeżdżał, bo muszę zarządzić pewne konieczne roboty.
 — A ja będę ich doglądać doktorze.
 — Bardzo będę z tego kontent moje dziecię.
 Śniadanie się skończyło.
 Marta poszła dopomódz Angeli do jutrzejszego wyjazdu.
 Jakób zawezwał do siebie oboje alzatczyków i oświadczył im, że od jutra zajmą miejsce odźwiernych w pałacu przy ulicy Miromesnil.
 — Dobrze proszę pana — odpowiedział przyszły odźwierny z wyraźnym akcentem — może pan liczyć na nas, będziemy wierni i pilni...
 — A ty — mówił doktór, zwróciwszy się do Pascala Saunier — będziesz tak